| Vicente escribió: |
| Eu cada vez alucino mais coas Marchas BTT, xa non queda ningunha con menos de 1000 metros de desnivel, as subidas son cada vez mais duras e as baixadas mais bravas................. na carretera, unha marcha que pase dos 1000-1200 metros de desnivel (e estou falando de distancias de 80-90kms) xa se considera das duras............. En calquer caso ¡¡que a disfrutedes!! (é moito pa min a estas alturas jeje) |
Temos previsto dixitalizar as antiguas edicions que non taban en GPS e despois teño pensado facer a modo de "estudio"(con as miñas humildes posibilidades) a evolución do MTB dende os primeiras marchas e que camiño vai levando; pero sin estudio nin nada xa ves como vai; ah! e non contemos con baixadas "lingh"; cada vez son mais, mais técnicas chegando en algunhos casos a rozar a peligrosidade, como tais vendo. Xa non che digo como andan as cousas en Italia e Francia, podeis entrar en algún foro e vereis que desniveis e trialeras; encima fan eses intertramos cronometrados, para darlle "emoción" ¡unha locura!. Tamén en Portugal xa levan anos facendo Travesías de semanas completas con GPS por sitios que flipamos. Ah! e sin ir tan lonxe, penso que veis o mtb que fan "Asturies Endurera" e outros por o rexión próxima que empezaron dous e ahora van de 10 en 10 facer esas rutazas, que tamen temos en axenda para algún día ...
Ah! e non esquenzamos as xentes do Bierzo, que algunha vez sallo con eles, que non hai ruta na que non metan un par de baixadas de +200m. de escalofrío ¿e Jonas?. Son os que organizan a Montemplaria.
Esto he de eles.
Esto vai a "toda ostia", e non soio en saidas libres, se non que todo esto cambia as "tendencias" e recorridos das marchas oficiais.
Vémonos na Artabra compañeiros, que tamén ten a trialera de Bregua que fala por sí sola.
Bo día.
15910
2 comentarios:
Claro e despois chegamos as novatiñas e nos escangallamos a primeira de cambio.Din que todo evoluciona e isto da btt pois tamén...a ver si evolucionan os do "trombocyd" para que os negróns non teñan que pasar por todas as cores do arco da vella!
Eso sí, non imos abandoar, eh!!
Unha aperta,
Keiko
Pode que o obxetivo consista en buscar esa actitude: ¡pa diante! ¡¡sexa como sexa!!, e por ¡onde sexa!.
O voso e outro aspecto que me parece moi admirable nas rutas da btt. O domingo en Foz unha participante, coido que a única muller, deixoume admirado o preparadiña e coordinada que iba tanto ela como o seu ciclar en aquel terreo; coñezo algún participante que fixo mais treking en esa ruta que ela, e parece ser que taba empezando... Repito admirable.
Aperta raiña.
Bo día.
Publicar un comentario